Uczniowie programu DP muszą wybrać jeden kurs z każdej z pięciu grup przedmiotowych zapewniających szeroki zakres wiedzy i zrozumienia w języku i literaturze, jednostkach i społeczeństwach, naukach ścisłych i matematyce. Ponadto, uczniowie muszą również wybrać albo kurs artystyczny z grupy przedmiotów artystycznych lub drugi kurs z jednej z pozostałych grup przedmiotowych.

Kursy DP można zdawać na poziomie wyższym (HL) lub na poziomie standardowym (SL). Co najmniej trzy, ale nie więcej niż cztery, są prowadzone na poziomie HL (240 godzin dydaktycznych), podczas gdy pozostałe kursy są realizowane na poziomie SL (150 godzin dydaktycznych). Kursy na poziomie SL zapewniają uczniom kontakt z szeregiem zagadnień, z których w przeciwnym razie mogliby zrezygnować, a kursy na poziomie HL pozwalają uczniom poświęcić więcej czasu na przedmioty, którymi są bardziej zainteresowani, i z którymi wiążą swoja dalsze ścieżkę edukacji. W tym sensie wszystkie kursy DP, niezależnie od tego, czy są to kursy SL czy HL, są integralną częścią programu.

Ponadto program DP obejmuje trzy podstawowe elementy (EE, TOK i CAS), które poszerzają doświadczenia edukacyjne uczniów i stanowią dla nich wyzwanie do wykorzystania wiedzy i umiejętności w praktyce.

Uczniowie zdają pisemne egzaminy końcowe , które są oceniane przez zewnętrznych egzaminatorów IB. Uczniowie wypełniają również zadania oceniające w szkole, które są albo wstępnie oceniane przez nauczycieli, a następnie moderowane przez zewnętrznych moderatorów lub wysyłane bezpośrednio do zewnętrznych egzaminatorów. Skala ocen przyznawanych za każdy kurs to : 1 (najniższy) do 7 (najwyższy).

Uczniowie mogą otrzymać do trzech dodatkowych punktów za łączne wyniki z TOK i EE. Dyplom jest przyznawany studentom, którzy uzyskają co najmniej 24 punkty, z zastrzeżeniem pewnych minimalnych poziomów osiągnięć w całym programie oraz spełnienia wymogów CAS, TOK oraz EE.
najwyższą sumą, jaką student DP może otrzymać, jest 45 punktów. Ocena jest oparta na ścisłe określonych kryteriach, które są spójne z celami i zadaniami programu nauczania każdego z wybranych przedmiotów.

Program nauczania i filozofia IB są spójne i wzajemnie powiązane zarówno w teorii, jak i w praktyce. Biorąc pod uwagę tę praktyczną perspektywę, możemy połączyć atrybuty profilu ucznia i strategii uczenia się w zrozumiały sposób.

UMIEJĘTNOŚCI MYŚLENIA

• są wyraźnie powiązane z atrybutem myśliciela, ponieważ koncentrują się nie tylko na zdolności uczniów do formułowania uzasadnionych argumentów, ale także do uzasadniania swoich opinii (myśliciel, komunikator)
• rozwijają u uczniów myślenie wyższego rzędu, takie jak analiza i ocena ( myśliciel)
• wymagają od uczniów wzięcia pod uwagę nieznanego im punktu widzenia (osoba podejmująca ryzyko)
• często zawierają element refleksji ( refleksyjny)

UMIEJĘTNOŚCI BADAWCZE

• wymagają od uczniów poszukiwania odpowiedzi z wykorzystaniem różnych źródeł ( posiadający wiedze), z zastosowaniem poprawnego cytowania i powoływania się na inne źródła ( kierujący się zasadami)
• stwarzają uczniom okazję do refleksji nad adekwatnością źródeł i dogłębnej analizy ( refleksyjny) z wykorzystaniem krytycznego myślenia ( myśliciel)
• umożliwiają konstrukcje pytań badawczych w pracy grupowej lub indywidualnej ( dociekliwy, komunikatywny).

UMIEJĘTNOŚCI KOMUNIKACYJNE

• skupienie się na wyjaśnianiu sobie nawzajem rozumienia tekstu lub idei przez uczniów ( komunikator)
• wykonanie zadania zróżnicowanego pod względem słownictwa i przykładów podczas przemawiania do różnych grup odbiorców ( komunikator)
• budowanie pewności siebie uczniów w prowadzeniu prezentacji bez korzystania z notatek ( ryzykant)

UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNE

• angażowanie uczniów w różnorodne zadania, takie jak ocena koleżeńska czy praca nad projektem, które dają możliwość dostosowania się do różnych dynamik panujących w klasie ( komunikator)
• zachęcanie uczniów do uznania i rozważenia alternatywnych punktów widzenia lub przyjęcia innej perspektywy ( opiekuńczy, zrównoważony)

UMIEJĘTNOŚCI ZARZĄDZANIA SOBĄ

• dbałość o autonomię uczniów poprzez wyznaczanie im własnych celów edukacyjnych (wiedza, refleksyjność)
• modelowanie pozytywnych umiejętności, takich jak dobra organizacja i punktualność ( zasada, troskliwość)
• często wymagają rozbicia większego zadania na konkretne kroki ( dociekliwy, podejmujący ryzyko)

Należy pamiętać, że zdolność uczniów do stosowania wyżej wymienionych umiejętności zależy w dużej mierze od osobowości oraz stylu uczenia się, a jednocześnie od inicjatywy nauczyciela i metod nauczania, które będą promować efektywny rozwój tych umiejętności.